Je bent bijna een jaar helemaal of gedeeltelijk uit de roulatie en je krijg te horen dat er een 1e jaars evaluatie moet komen. Het komt nog wel eens voor dat jij of mensen binnen je organisatie daar zenuwachtig over worden.
Waarom de zenuwen? Deze evaluatie gaat mee naar een eventuele WIA aanvraag een jaar later en kan meetellen in de beoordeling door het UWV. Is alles wel gedaan om ervoor te zorgen dat je weer volledig aan het werk komt? Zowel jij als je werkgever moeten beiden bewijzen hiervoor aandragen.
Het UWV kan je werkgever een loonsanctie opleggen als zij vinden dat het bedrijf waar je werkt te weinig heeft gedaan. En jij kan een lagere of geen uitkering krijgen. Dit is ook de reden dat organisaties vaak een arbeidsdeskundig onderzoek door de arbeidsdeskundige laten doen of een deskundigenoordeel aanvragen bij het UWV om de kans op een loonsanctie zo klein mogelijk te maken.
Ik vind het jammer dat er altijd wordt gedreigd met straffen in plaats van stimuleren om te kijken wat er echt mogelijk is. Met straffen bereik je dat mensen alleen gaan kijken hoe ze de boete of loonsanctie kunnen voorkomen en gebeurt het helaas te vaak dat goede relaties ineens veranderen in vechtrelaties.
De 1e jaars evaluatie is het moment om de zaken goed op een rij te zetten. In feite is het niks anders dan bespreken hoe de re-integratie tot nu toe is verlopen en wat er nog moet gebeuren de komende tijd. De kern van de evaluatie is het beantwoorden van de volgende vragen:
- Is het eigen werk geschikt?
- Is het geschikt te maken?
- Is ander passend werk bij de eigen werkgever toegankelijk en voorhanden? Zo nee, dan zal met de belastbaarheid in de hand, bekeken moeten worden of een tweede spoort traject zinvol is in jouw situatie.
Als het goed is, heb je tijdens het 1e jaar al regelmatig met je leidinggevende en bedrijfsarts zaken doorgenomen en komt deze evaluatie dus niet uit de lucht vallen. Wat kun je zelf doen om je zo goed mogelijk voor te bereiden op deze evaluatie? Enkele tips.
- Weet van jezelf waar je grenzen liggen. Niet alleen de uiterste grens waar je op je toppen van je kunnen functioneert en hoe je daarvan herstelt, maar ook de grens waarop je zo min mogelijk klachten hebt.
- Geef aan wat je nodig hebt om zo goed mogelijk te kunnen werken. Weet je dat nog niet? Zeg dat dan en vertel welke ondersteuning je nodig hebt om het verder uit te zoeken.
- Hoe duidelijker jij bent, hoe makkelijker het traject verder verloopt. Vertel wat kan en wat echt absoluut niet kan. Kijk naar de taak maar ook hoe lang je die taak vol kunt houden.
- Maak de consequenties van je aandoening bespreekbaar. Misschien ben je bang je baan te verliezen waardoor je sneller op je uiterste grens gaat functioneren. Je wilt laten zien dat je het wel kan. Helaas maak je de kans op uitval alleen maar groter.
- Verplaats je eens in de rol van je leidinggevende, wat zou jij dan doen en willen weten?
Wat zijn jouw ervaringen met de 1e jaars evaluatie?
Ondersteuning nodig? Kijk eens of een Sparsgesprek wat voor je is.
