Lessen uit verleden

Wat is die smal. In de stralende herfstzon sta ik samen met mijn zus en nichtje bij de Berlijnse muur. Althans bij het deel wat er ter herinnering nog staat. Ik probeer me in te leven hoe het moet zijn geweest. Te leven in West-Berlijn en omringd te zijn met muren. Hoe je op 13 augustus 1961 ontwaakt en ziet dat er een muur dwars door de stad wordt aangelegd. Dat anderen bepalen dat jij je familie en vrienden, die toevallig de pech hebben aan de andere kant te wonen, niet meer mag en kan zien. En eigenlijk alleen maar om de vlucht van hoogopgeleide mensen naar het westen te voorkomen omdat dit een zeer negatieve invloed had op de economie van de toenmalige DDR.

De stad ademt geschiedenis. Overal is wel iets van het verleden te zien. Oost-Berlijn kenmerkt zich door de grauwe bebouwing. Vlakbij het hypermoderne Potsdamerplatz met zijn hoge flitsende gebouwen ligt het Holocaust monument. Een herinnering aan de vermoorde Joden in de Tweede Wereldoorlog. Aan de overkant van die straat staat nog een herinneringsmonument. Deze is ter gelegenheid van de vermoorde homoseksuelen. We lopen door en zien op straat een spoor van secuur aangelegde grote grijze stenen. Deze geven aan waar de muur heeft gestaan.

We zien de Reichstag, de Brandenburgertor en het stadion waar in 1936 de Olympische Spelen plaatsvonden. Mijn gedachten gaan afwisselend van het heden naar het verleden en weer terug. De muur blijft voor mij toch het meest indrukwekkend. Dat je niet kunt gaan en staan waar je wilt. Ik ben gewoon in Amersfoort in de trein gestapt en in Berlijn er weer uit.

Thuis gekomen lig ik al zappend op de bank naar de tv te kijken. Ik stop bij een nieuwsitem over de nog te bouwen muur tussen de grens van Mexico en de Verenigde Staten. Er komen teveel Mexicanen naar de VS en dat heeft een negatief effect op de economie van de VS volgens invloedrijke Amerikanen. Er staat al een heel hoog hek waar niemand voorbij kan. Ik zie een vader en dochter met elkaar praten. Hij staat aan de Mexicaanse kant van de afrastering, zij aan de Amerikaanse. Ze hebben elkaar jaren niet gezien of vastgehouden. Ik voel me een beetje misselijk worden. Van het verleden hebben we nog weinig geleerd.