Zo’n 10 jaar geleden was ik met een groep op werkbezoek bij Humanitas in Rotterdam. Een woon-zorgcentrum waar jong en oud, ziek en gezond plezierig bij elkaar woonden. De medewerkers en zorgverleners hadden van de directie een belangrijk aandachtspunt voor gesprekken met bewoners meegekregen. Zij mochten geen ‘nee’ of ‘ja-maar’ (dat ook nee betekent) zeggen. In het begin bracht dat veel strubbelingen en onzekerheid teweeg. Want wat doe je als iets niet mag en je geen ‘nee’ mag zeggen. Als tegemoetkoming mochten zij wel ‘ja-en….’ zeggen. Dat lijkt een klein verschil, het effect is heel groot. Bij ‘nee’ of ‘ja-maar’ kun je lekker achterover hangen. Je hoeft geen gesprek of discussie te voeren omdat je dit snel kunt afkappen. Tijdens zo’n gesprek voel jij je energie weglekken en de kans op irritatie is groot. Bij ‘ja-en….’ is er veel meer ruimte voor gesprek. ‘Ja-en….’ stimuleert je om
- naar andere mogelijkheden voor oplossingen te zoeken
- écht te luisteren naar elkaar en je daardoor werkelijke aandacht kan geven en krijgen
- elkaar op nieuwe ideeën te brengen
- je creativiteit in te zetten
Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp